Μία πολύ καλή εναλλακτική λύση για τους αγώνες δρόμου.
Εικονικοί μεν αγώνες, αλλά με πραγματική διανυθείσα απόσταση, πραγματική προσπάθεια και προπάντων με πραγματικό τρέξιμο.
Ιδιαίτερα στη δύσκολη περίοδο που διανύουμε και οι πραγματικοί αγώνες δεν μπορούν να διεξαχθούν, οι εικονικοί αγώνες αποτελούν μια σημαντική λύση αν και δεν θάπρεπε να ονομάζονται εικονικοί, ιδίως επειδή οι αποστάσεις που διανύονται είναι πραγματικές.
Για πολλούς δρομείς αποτελούν ένα αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητάς τους, γιατί μέσω αυτών εμπλουτίζεται και οργανώνεται η τακτική προπόνησή τους καθώς επίσης υπάρχει το πλεονέκτημα της επιλογής της διαδρομής που είναι κατάλληλη για την προπονητική κατάσταση του καθενός, τις αδυναμίες του ή τις ικανότητές του και γενικά υπάρχει μια ελευθερία σχεδιασμού και οργάνωσης.
Χάρη σ΄ αυτούς τους αγώνες ένα μεγάλο κομμάτι των εσόδων αφιερώνεται σε καλούς και φιλανθρωπικούς σκοπούς. Υπάρχει η δυνατότητα αναμνηστικού μεταλλίου και διπλώματος, μπορεί να γίνεται αν είναι εφικτό και στην αυθεντική διαδρομή του πραγματικού αγώνα και επιπλέον με τη διευκόλυνση επιλογής απ΄ τους συμμετέχοντες του κατάλληλου χρονικού σημείου εκτέλεσης της προσπάθειας προσαρμοσμένου στις καθημερινές υποχρεώσεις του καθενός. Σημαντικό επίσης είναι ότι η διοργάνωση εικονικών αγώνων διατηρεί και το θεσμό της διοργάνωσης.
Ένας εικονικός αγώνας δρόμου μπορεί να είναι είτε μια οργανωμένη προπόνηση, είτε ένας διαγωνισμός έχοντας ως αντίπαλο τον ίδιο τον εαυτό σου, την χρονική διάρκεια, την επιλεγμένη διαδρομή ή ακόμα να τεθεί μέσω αυτής της προσπάθειας και ο προσωπικός στόχος να ξεπεραστούν προηγούμενα προσωπικά επιτεύγματα του καθενός, και φυσικά για όσους το επιθυμούν, το πιο απολαυστικό, δηλ. απλά τρέχουμε χωρίς άμεσο στόχο τερματισμού, χωρίς πίεση επίδοσης, χωρίς αναμονή για διάφορες διαδικασίες κλπ, αλλά ταυτόχρονα συμμετέχοντας σε μια δρομική διοργάνωση.
Δεν είναι αναγκαίο φυσικά να απαριθμήσουμε και τα μειονεκτήματα που έχει ένας εικονικός αγώνας δρόμου σε σύγκριση με έναν πραγματικό αγώνα γιατί όπως είναι κατανοητό είναι μια λύση ανάγκης εν μέσω της κατάστασης που βιώνουν οι άνθρωποι τον τελευταίο καιρό και μέσω αυτών των αγώνων προσπαθούν οι δρομείς να διατηρηθούν δυνατοί ώστε να επιστρέψουν ετοιμότατοι σ΄ αυτό που αγαπούν.
Επίσης είναι μια ευκαιρία και για άλλους συνανθρώπους μας που μέχρι τώρα δεν είχαν καμμία σχέση με το τρέξιμο ή ανάλογα με το βάδην να «αφήσουν την απόλαυση του καναπέ» και να εισέλθουν στην δρομική δραστηριότητα και προπάντων στην εκ φύσεως αυθεντική ανθρώπινη κίνηση, και μάλιστα μεταβατικά χωρίς να αισθανθούν στα αρχικά τουλάχιστον στάδια την πίεση των πραγματικών αγώνων δρόμου.
Αν θα έπρεπε να επιλέξω μεταξύ εικονικών αγώνων δρόμου και πραγματικών θα επέλεγα φυσικά τους πραγματικούς αγώνες όπως τους έχουμε γνωρίσει, απλά λόγω των απίστευτων συναισθημάτων που συνοδεύουν αυτό το κεφάλαιο που λέγεται «λαϊκός αγώνας δρόμου». Αλλά προς το παρόν δεν χρειάζεται να αποφασίσω γι΄ αυτήν την επιλογή, γιατί ακόμη κι αν υπάρχουν διαφορετικές προτεραιότητες μεταξύ αυτών των δύο κατηγοριών αγώνων εξακολουθούν να έχουν ένα κοινό : το Τρέξιμο.
Κάπου, κάπως, κάποτε θα ξανατρέξουμε όλοι μαζί.
Κείμενο Γιώργος Σβάρνας