Αναλυτικά στην ανάρτησή του στο facebook ο Νίκος Πουτσιάκας αναφέρει:
«Και ενώ όλα κυλούσαν όμορφα κατά τον μεσημβρινό περίπατο στη Χασάμπαλη κοντά στο Γκιντίκι, όπου είδαμε υπολείμματα του πράσινου λίθου, αγναντέψαμε από πολύ μακριά βουνοκορφές της Αργίας και της Πίνδου, συναντήσαμε , τυχαία, παλιές συμμαθήτριες, οι οποίες, μάλιστα, τελευταία συμπεθεριάσανε και χαρήκαμε ιδιαίτερα, ήρθαν κάποιες εικόνες από το απέναντι βουναλάκι, που μας χαλάει τη διάθεση. Είδαμε μηχανήματα ( Φορτωτήρας και φαγάνα) να σκάβουν το βουνό. Άμεση επικοινωνία με τον Πρόεδρο της πλησιέστερης τοπικής Κοινότητας, ο οποίος μας ενημέρωσε ότι πρόκειται για κατασκευή φωτοβολταϊκού πάρκου για το οποίο οι τοπικές αρχές και κοινωνία δεν γνώριζαν, απολύτως, τίποτα. Τί και αν υπάρχει οπτική ρύπανση απέναντι από το όρος του πράσινου λίθους και ακυρώνει κάθε προοπτική ανάδειξης και αξιοποίησή του, τί και αν δεν είδαμε τίποτα σε σχέση με τη μελισσοκομία και την επικονίαση των αμυγδαλιών και λοιπών καρποφόρων, τί και αν δεν γνωρίζουμε τίποτα για τη συμβατότητα με τις λοιπές ενασχολήσεις και κυρίως την εκτατική κτηνοτροφία.
Η τοπική κοινωνία έχει αγνοηθεί πλήρως και αντιμετωπίζεται ωσάν να μην υπάρχει. Οι πρακτικές αυτές δεν πρέπει να γίνουν αποδεκτές. Η κυβέρνηση προωθεί για μια ακόμη φορά τα συμφέροντα των λίγων και αντί να δώσει τη δυνατότητα σε κάθε Πολίτη στην ίδιο παραγωγή ενέργειας, δίνει σε μεμονωμένους ιδιώτες γη και ύδωρ και καλεί στη συνέχεια τους πολίτες να πληρώσουν τους λογαριασμούς. Αντί να χρησιμοποιηθούν δομημένοι χώροι, εγκαταλελειμμένα λατομεία και άλλοι χώροι, παραχωρούνται βοσκότοποι και προστατευμένες περιοχές σε εταιρείες μόνο για την κερδοφορία τους σε βάρος του λαού.
Πριν προχωρήσει οτιδήποτε πρέπει να γίνει πλήρης ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας, να διερευνηθεί η νομιμότητα και σκοπιμότητα της παρέμβασης και το πραγματικό ισοζύγιο που απορρέει με βάση το αποτύπωμα και το ουσιαστικό όφελος που πρόκειται να αποφέρει. Ελπίζοντας ότι η τοπική κοινωνία θα νοιαστεί για μια υπόθεση που την αφορά πλήρως και που αφορά το μέλλον της και των επόμενων γενεών.
Έχουμε ανάγκη από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αλλά με κανόνες και προς όφελός μας, με χωροταξικά, με συνεργατισμό, με πραγματική προστιθέμενη αξία και προστασία των πόρων που θα μας θρέφουν όλους στο διηνεκές και όχι λίγους πρόσκαιρα και σε βάρος των πολλών. Ελπίζοντας ότι δεν θα χάσουμε αυτόν τον αγώνα, και για αυτό η συμπόρευση είναι απαραίτητη».